Witamy na oficjalnej stronie
Parafii Najświętszego Serca
Pana Jezusa w Borku


Niech będzie pochwalony
Jezus Chrystus

SAKRAMENT CHRZTU ŚWIĘTEGO

Chrzest jest to pierwszy i najpotrzebniejszy sakrament, który gładzi grzech pierworodny, daje nam życie Boże, czyni członkami Kościoła Katolickiego. Pierwszy - bo bez niego nie można przyjąć ważnie innych sakramentów, najpotrzebniejszy - bo bez niego nie można się zbawić. Zobowiązuje on nas do stałego nawracania się, do walki z grzechemi pogłębiania wiary.
  1. Chrzest należy zgłosić najpóźniej na początku tygodnia przed niedzielą chrzcielną.
  2. Chrzest zgłaszają rodzice dziecka w Kancelarii Parafialnej w godzinach urzędowania dostarczając następujące dokumenty:
  • wyciąg aktu urodzenia dziecka lub jego skrócony odpis,
  • metrykę ślubu kościelnego rodziców dziecka /jeżeli był poza parafią,
  • dane chrzestnych - imię i nazwisko, wiek, adres,
  • zaświadczenie z parafii zamieszkania chrzestnych, że są wierzącymi i praktykującymi katolikami.
   3. Chrzestnych wybierają rodzice, ale muszą oni spełniać określone przez Kościół warunki:
  • jest wystarczająco dojrzały do spełniania tego zadania,
  • przystąpił do Sakramentu Chrztu, Bierzmowania i Eucharystii,
  • należy do Kościoła Katolickiego - jest wierzący i praktykujący,
  • nie mogą być dopuszczone do pełnienia tej funkcji osoby, które żyją w nie sakramentalnych związkach małżeńskich oraz młodzież, która nie uczęszcza na naukę religii.
   4. Imię dziecka wybierają rodzice.
   5. Rodzice i chrzestni przystępują w czasie liturgii chrztu do Komunii św.
   6. Chrzest w naszej parafii udzielany jest w czasie Mszy św. o godz. 10:30.


SAKRAMENT POKUTY I EUCHARYSTII

Najświętszy Sakrament jest to prawdziwe Ciało i prawdziwa Krew Pana Jezusa pod postaciami chleba i wina. Msza św. jest ofiarą Nowego Testamentu, w której Pan Jezus ofiaruje się zanas swemu Ojcu niebieskiemu pod postaciami chleba i wina (jest to uobecnienie Ofiary krzyżowej Pana Jezusa).

  • Eucharystia jest pamiątką (uobecnieniem) Paschy Chrystusa, tzn. dzieła zbawienia dokonanego przez życie, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa; dzieła, które jest uobecniane przez działanie liturgiczne (1409).
  • Celebracja eucharystyczna zawiera: głoszenie Słowa Bożego, dziękczynienie Ojcu za wszelkie dobra, szczególnie za dar Jego Syna, konsekrację chleba i wina, uczestnictwo w uczcie liturgicznej przez przyjmowanie Ciała i Krwi Chrystusa. Wszystkie te elementy stanowią jeden akt kultu (1408).
  • Jezus ustanowił Eucharystię podczas Ostatniej Wieczerzy, wymawiając nad chlebem słowa: „to jest Ciało moje..." i nad winem: „to jest kielich Krwi mojej..." (1412).
  • Podczas konsekracji dokonuje się przeistoczenie chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Pod konsekrowanymi postaciami chleba i wina jest obecny żywy i chwalebny Chrystus prawdziwie, rzeczywiście i istotowo, Jego Ciało i Jego Krew, z duszą i Bóstwem (1413).
  • Ten, kto chce przyjąć Komunię św. winien znajdować się w stanie łaski uświęcającej. Kto świadom jest popełnienia grzechu ciężkiego, zanim przystąpi do Komunii św., powinien przyjąć rozgrzeszenie w sakramencie pokuty (1415).
  • Komunia św. pogłębia jedność z Chrystusem, odpuszcza grzechy powszednie i zachowuje od ciężkich oraz umacnia więź z Kościołem, Ciałem mistycznym Chrystusa (1416).
  • Kościół żywo poleca wiernym, by przyjmowali Komunię świętą, gdy uczestniczą w celebracji Eucharystii. Zobowiązuje ich do tego przynajmniej raz w roku (1417).

PRZYGOTOWANIE DZIECKA DO I KOMUNII ŚWIĘTEJ W NASZEJ PARAFII:

  1. Przygotowanie bezpośrednie do Pierwszej Spowiedzi i Komunii Świętej obejmuje dzieci klasy drugiej szkoły podstawowej. Podstawą przygotowania jest program katechezy szkolnej i formacja religijna we własnej parafii.
  2. W przygotowaniu do Eucharystii powinny brać udział wszystkie dzieci należące do parafii.
  3. W modlitwie i katechezie w kościele uczestniczą także rodzice dzieci.
  4. Rodzice dostarczają na drugie spotkanie metrykę chrztu dziecka, jeżeli chrzest był w innej parafii.
  5. Uroczystość pierwszego pełnego udziału w Eucharystii jest w drugą niedzielę maja na na Mszy św. o godz. 10:30.

SAKRAMENT BIERZMOWANIA

  1. Sakrament, który wyciska charakter i przez który ochrzczeni, postępując na drodze chrześcijańskiego wtajemniczenia, są ubogacani darem Ducha Świętego i doskonalej łączą się z Kościołem, umacnia ich i ściślej zobowiązuje, by słowem i czynem byli świadkami Chrystusa oraz szerzyli wiarę i jej bronili (kan. 879).
  2. Sakrament bierzmowania jest udzielany przez namaszczenie krzyżmem na czole, którego dokonuje się przez nałożenie ręki i wypowiedzenie słów przypisanych w zatwierdzonych księgach liturgicznych (kan. 880 §1).
  3. Zdatnym do przyjęcia bierzmowania jest każdy i tylko ten, kto został ochrzczony, a nie był jeszcze bierzmowany. Poza niebezpieczeństwem śmierci, mający używanie rozumu wtedy godziwie przyjmuje bierzmowanie, gdy jest odpowiednio pouczony, właściwie dysponowany i może odnowić przyrzeczeniachrzcielne (kan. 889).
  4. Wedle możności bierzmowanemu powinien towarzyszyć świadek, który ma troszczyć się, ażeby bierzmowany postępował jako prawdziwy świadek Chrystusa i wiernie wypełniał obowiązki związane z tym sakramentem (kan. 892).
  5. Przygotowanie do Sakramentu Bierzmowania rozpoczyna się we wrześniu w parafii miejsca zamieszkania. W wyjątkowych sytuacjach może odbyć się w innej parafii po otrzymaniu pisemnej zgody swojego księdza proboszcza.
  6. Nabożeństwo dla kandydatów do Sakramentu Bierzmowania odbywa się zawsze w kościele wieczorem w pierwsze piątki miesiąca. W II piątek miesiąca kandydaci uczestniczą w spotkaniu formacyjnym.
  7. Bierzmowanie przyjmuje młodzież w trzeciej klasie Gimnazjum.
  8. W parafii przygotują się do Bierzmowania także ci, którzy chodzą do szkoły w innym miejscu.
  9. Na nabożeństwo i katechezą powinni się zgłosić także ci dorośli, którzy jeszcze nie bylibierzmowani, a wyrażają wolę przyjęcia Sakramentu Bierzmowania.
  10. Kandydaci przynoszą na drugie spotkanie metrykę chrztu, jeśli byli chrzczeni poza naszą parafią.
  11. Termin Bierzmowania ustala ks. Biskup.

SAKRAMENT MAŁŻEŃSTWA

Sakrament Małżeństwa jest to nierozerwalny związek ochrzczonych: mężczyzny i kobiety, których Chrystus uświęca i uzdalnia do spełniania obowiązków małżeńskich i rodzinnych.

  1. Zgodnie z zarządzeniem Konferencji Episkopatu Polski wymagany wiek zawarcia małżeństwa dla dziewcząt i chłopców ustalony został na 18 rok życia.
  2. Ślub ważnie można zawierać tylko na terenie własnej parafii narzeczonego lub narzeczonej. Do ślubu w innych kościołach parafialnych wymagana jest specjalna zgoda własnego proboszcza narzeczonego lub narzeczonej (tzw. "Licencja"), którą można otrzymać dopiero po zakończeniu formalnego przygotowania do sakramentu małżeństwa.
  3. Narzeczeni mają obowiązek zgłosić się do kancelarii parafialnej najpóźniej na trzy miesiące przed planowaną datą ślubu, doręczając następujące dokumenty:
  • aktualne świadectwo chrztu (świadectwo chrztu jest ważne 6 miesięcy od daty wydania), jeśli chrzest był poza naszą parafią,
  • świadectwo bierzmowania (jeżeli ten sakrament nie jest odnotowany na świadectwie chrztu),
  • zaświadczenie ukończenia katechizacji przedmałżeńskiej,
  • dowód osobisty,
  • świadectwo z oceną z religii z ostatniej klasy (gimnazjum, szkoły średniej lub zawodowej),
  • o innych dokumentach i wymaganiach, jakie stawia prawo kościelne, zainteresowani zostaną poinformowani w czasie pierwszej rozmowy w Kancelarii Parafialnej,
  • w przypadku ponownego zawierania małżeństwa, należy przedstawić także świadectwo zgonu poprzedniego współmałżonka.
   4. Narzeczeni na pierwszym spotkaniu ustalają, czy przed ślubem zawrą kontrakt cywilny, czy chcą, aby ślub kościelny pociągał
       za sobą również skutki cywilno-prawne, tzw. ślub konkordatowy.
   5. Narzeczeni wybierają sobie dwóch pełnoletnich świadków ślubu, pamiętając by byli to ludzie wierzący i praktykujący oraz
       przyjęli już Sakrament Bierzmowania.
   6. Świadkowie ślubu i najbliższa rodzina winni pamiętać, aby w czasie uroczystości być w stanie łaski i wraz z nowożeńcami
       przystąpić do Komunii Świętej.
 
Chrystus Zbawca ludzi i Oblubieniec Kościoła, umiłował Kościół i wydał zań siebie samego, aby  również małżonkowie przez obopólne oddanie się sobie miłowali się wzajemnie w trwałej wierności.
Dlatego osobny sakrament umacnia i jakby konsekruje małżonków chrześcijańskich do obowiązków i godności ich stanu.
Małżonkowie   wypełniają mocą tego sakramentu swoje zadania małżeńskie i rodzinne.
Przeniknięci duchem Chrystusa, który przepaja całe ich życie wiarą, nadzieją i miłością, zbliżają się małżonkowie coraz bardziej do osiągnięcia własnej doskonałości i obopólnego uświęcenia, a tym samym do wspólnego uwielbienia Boga.
Stąd dzieci, a nawet wszyscy pozostający w kręgu rodzinnym znajdą łatwiej drogę szlachetności, zbawienia i świętości, jeżeli przewodzić jej będzie przykład rodziców i modlitwa rodzinna.
Małżonkowie zaś, ozdobieni godnością oraz zadaniem ojcostwa i macierzyństwa, wypełnią sumiennie obowiązki wychowania, zwłaszcza religijnego, które należy przede wszystkim do nich. 
Na podstawie  konstytucji duszpasterskiej o Kościele w świecie współczesnym
Gaudium et spes Soboru Watykańskiego II (nr 48).

 

SAKRAMENT CHORYCH

  1. Namaszczenia chorych można udzielić wiernemu, który po osiągnięciu używania rozumu, znajdzie się w niebezpieczeństwie śmierci na skutek choroby lub starości. Sakrament ten wolno powtórzyć, jeśli chory po wyzdrowieniu znowu ciężko zachoruje lub jeśliw czasie trwania tej samej choroby niebezpieczeństwo stanie się poważniejsze (kan. 1004).
  2. Nie wolno udzielać namaszczenia chorych tym, którzy uparcie trwają w jawnym grzechu ciężkim (kan. 1007).
  3. Konstytucja Apostolska przypomina, że udzielenie sakramentu namaszczenia chorych jest obowiązkiem Kościoła i poleca, by z wielką gorliwością i pilnością udzielać go tym wiernym, których życie jest zagrożone z powodu choroby lub podeszłego wieku.
  4. Nie należy wezwania odkładać na ostatnią chwilę ale wtedy, gdy chory ma jeszcze rozeznanie i świadomość. Sakrament może przyjąć jedynie żyjący człowiek. Sakrament ten można powtarzać, jeśli chory po przyjęciu namaszczenia wyzdrowiał i ponownie zachorował albo w czasie trwania tej samej choroby nastąpiło poważne pogorszenie.
  5. Zwykle udzielanie sakramentu namaszczenia poprzedzone jest sakramentalną spowiedzią chorego, a po namaszczeniu następuje obrzęd Komunii Świętej.
  6. Chorego namaszcza się na czole i rękach.
  7. Gdy Kapłan przychodzi aby zaopatrzyć chorego trzeba odpowiednio przygotować pokój:
  • należy ustawić stół nakryty obrusem, na którym kapłan składa Najświętszy Sakrament i oleje święte,
  • na stole należy przygotować: krzyżyk, świece, naczynie z wodą święconą i kropidło lub małą gałązkę nadającą się do pokropienia,
  • jeżeli chory ma otrzymać namaszczenie należy na talerzyku przygotować kilka małych gałek waty, szczyptę soli, plasterek cytryny i małą kromkę chleba do dokonania puryfikacji.
   8. Do chorych i osób starszych ksiądz udaje się w każdy I piątek miesiąca od godz. 8:00, ponadto przed każdymi świętami
       i przed odpustem. Osoby te należy wcześniej zgłosić w zakrystii lub kancelarii parafialnej.
  9. Chorzy i osoby starsze mogą przyjąć Komunię Świętą w każdą niedzielę miesiąca, po uprzednim zgłoszeniu takiej woli
       Kapłanowi lub Nadzwyczajnemu Szafarzowi Komunii Świętej.
 10. W nagłej potrzebie należy prosić Księdza do chorego o każdej porze.
 
 

POGRZEB KATOLICKI

  1. Pogrzeb jest czynnością liturgiczną nawiązującą do religijności zmarłego i wyrazem wiary jego rodziny.
  2. Formalności związane z pogrzebem rodzina załatwia w kancelarii parafialnej, przedstawiając następujące dokumenty:
  •  Akt zgonu z USC,
  • Karta zgonu wydana przez lekarza,
  • Informację o przyjęciu sakramentów świętych.
  3. Modlitwa, a zwłaszcza pełne uczestnictwo we Mszy świętej pogrzebowej - przyjęcie Komunii świętej - jest najcenniejszym
      darem dla zmarłego.
  4. Pogrzeb katolicki nie przysługuje tym, którzy świadomie i dobrowolnie zerwali łączność z Kościołem, zmarli bez pokuty
      w gorszących okolicznościach albo z pogardą dla Kościoła, uparcie odmawiając przyjęcia sakramentów.

 
Go to top